Перевод: с украинского на польский

с польского на украинский

z rozpędu

См. также в других словарях:

  • rozpęd — m IV, D. u, Ms. rozpędędzie, blm «nabranie szybkości w ruchu fizycznym lub w jakimś działaniu; rozpędzenie się, impet, rozmach» Pełny rozpęd. Coś się dzieje, porusza, trwa, toczy się siłą rozpędu. Nadawać czemuś rozpęd. Nabrać rozpędu. Wziąć… …   Słownik języka polskiego

  • rozpęd — Z rozpędu «automatycznie, bez zastanowienia, w ferworze działania»: Wyrzucała sobie, że poszła po zakupy – torba była naprawdę ciężka, a Grześ chętnie przecież kupiłby, co trzeba. Znowu z rozpędu zapomniała, że powinna się oszczędzać, chuchać na… …   Słownik frazeologiczny

  • rozpęd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. rozpędędzie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} nabieranie coraz większej prędkości w ruchu, także coraz większego zapału w jakimś działaniu; rozbieg, impet : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pociąg nabrał rozpędu. Z rozpędu umył …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • impet — m IV, D. u, Ms. impetecie, blm «siła rozpędu, rozmachu; szybki bieg, ruch» Impet biegu, uderzenia, natarcia. Impet kuli, pociągu, wiatru. Nabrać impetu. Robić, wykonać coś z impetem. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • nabrać — dk IX, nabraćbiorę, nabraćbierzesz, nabraćbierz, nabraćbrał, nabraćbrany nabierać ndk I, nabraćam, nabraćasz, nabraćają, nabraćaj, nabraćał, nabraćany 1. «ująć, chwycić coś na co lub w co; zagarnąć, zaczerpnąć» Nabrać wody do wiadra. Nabrać zupy… …   Słownik języka polskiego

  • rozmachnąć się — dk Va, rozmachnąć sięnę się, rozmachnąć sięniesz się, rozmachnąć sięnij się, rozmachnąć sięnął się, rozmachnąć sięnęła się, rozmachnąć sięnęli się, rozmachnąć sięnąwszy się rozmachać się dk I, rozmachnąć sięam się, rozmachnąć sięasz się,… …   Słownik języka polskiego

  • rozruszać — dk I, rozruszaćam, rozruszaćasz, rozruszaćają, rozruszaćaj, rozruszaćał, rozruszaćany 1. «wykonując odpowiednie ruchy, przywrócić sprawność, uczynić zdolnym do ruchu (zwykle w odniesieniu do stawów, kończyn)» Rozruszać zesztywniały staw.… …   Słownik języka polskiego

  • impet — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. impetecie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} siła rozpędu; rozmach, pęd towarzyszący szybkiemu, gwałtownemu ruchowi, działaniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Impet wiatru, ciosu, natarcia. Zrobić coś z impetem. Uderzyć,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozpędzać się – rozpędzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stopniowo nabierać coraz większej prędkości w ruchu, nabierać rozpędu; także: nabierać coraz większego zapału, impetu, ochoty na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpędzić się, jadąc z góry na rowerze. Czy nie za bardzo się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ścinać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ścinaćam, ścinaća, ścinaćają, ścinaćany {{/stl 8}}– ściąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, zetnę, zetnie, zetnij, ściął, ścięli, ścięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o czymś, co… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zagalopować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, zagalopować siępuję się, zagalopować siępuje się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} z rozpędu, w pośpiechu zrobić lub powiedzieć więcej niż się miało zamiar,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»